خبرنگاری شهروندی 1
روزنامه نگاری شهروندی 1
در این بخش قرار است ، به نوعی روز نامه نگاری شهروندی مورد تجربه قرار بگیرد .
نکته ای که در روزنامه نگاری شهروندی باید به آن توجه شود این است که مخاطب از وضعیت گوش شنوا بودن خارج شده و خود رأساً به انتخاب موضوع می پردازد . در این حوزه ، شهروند به عنوان یک عضو اجتماع گزارش می دهد ، آنهم در حالی که لزوماً آموزش علمی و تخصصی در این خصوص را نگذرانده است . روزنامه نگاری سیاسی - اجتماعی ، نوعی از روزنامه نگاری شهروندی است که در این مجال به آن پرداخته می شود .
در این خصوص با برنامه ریزی و هدف گذاری در خصوص تعیین گستره کار ، قشرهای مختلف مردم برای جمع آوری نظریات و تنظیم خبر مورد مصاحبه قرار گرفته اند . جمع آوری نظرات و جمع بندی آن ، در چندین روز و چندین مرحله انجام خواهد گرفت .
از این دیدارها و گفتگو ها تصاویری نیز تهیه شده بود که متاسفانه صاحبان تصاویر ، راضی به انتشار عکسها نبودند .
موضوع : بینش قشرهای مختلف جامعه در خصوص رابطه مذاکرات هسته ای با تغییر در زندگی مردم
روز اول :
کارو : یک روز بهاری ... هوای ابری و نسیمی ملایم . نزدیکی های ظهر بود و هوا کم کم گرم می شد . مردی بلند قامت در حال مرتب کردن میوه های درون ماشینش بود . کارو نام داشت . برای جور کردن دخل و خرجش بر سر این کار حاضر شده بود . برای شروع ، چند کیلو میوه از کارو خریدم و وقتی در خصوص گرانی قیمت صحبت کردم ، شروع کرد به گفتگو . نظرش این بود : ای کاش تا آخر تابستان توافق شود ( بین ایران و کشورهای 1+5) چرا که قرار است خانه ای اجاره کند و احتمالاً در آن حالت ، قیمت ها از نظر کارو پایین خواهد آمد . برای کارو شیوه دستیابی به توفق مهم نیست ، مهم این است که او در آخر تابستان قرار است منزل مسکونی خریداری نماید .
سحر : در حین صحبت با کارو ، تلفنی از یکی از دوستانم داشتم و مجبور بودم سریعتر بر سر قرار حاضر شوم . در سر راه برای خرید تخم مرغ به سوپر مارکت نزدیک خانه مان مراجعه کردم . از قضا بین خانم سحر و ساحب فروشگاه در خصوص گرانی های وجود و رابطه آن با تحریم ها صحبت می شد . این نشان می دهد که مردم بیشتر از هر کارشناس و تحلیل گری ، می توانند وضع موجود جامعه را تحلیل و تفسیر نمایند .
با اجازه از دوطرف وارد بحث شان شدم ( البته کمی دیر کرده بودم وباید سریع بحث را ترک می کردم ) ، سحر معلم دبیرستان بود و قسمت اعظم مشکلات اقتصادی را به تحریم ها وابسته می دانست و می گفت : به توافق امیدوار است . حتی اگر این حال تکج دار و مریض هم ادامه پیدا کند ، می شود به آینده ای بهتر امیدوار بود . با اینکه از اوضاع معیشتی معلمین رضایت کامل نداشت اما در چشمانش امیدواری پیدا بود .
می گفت حتی بچه ها در مدرسه هم در این خصوص صحبت می کنند . نگران بود که مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم ها بر آرامش فکری معلمین تاثیر گذاشته و در نتیجه این عدم آرامش به دانش آموزان نیز منتقل می شود .
روز دوم : ادامه دارد ...
» مطلب بعدی : نقطه چینها در خاورمیانه
» مطلب قبلی : وزیرخارجه آمریکا در خصوص توافق هسته با ایران توضیح می دهد
